René Peters (TNO): "We zetten het hele energiesysteem op zijn kop"
René Peters (TNO) is ambassadeur van LOC 3: Elektrificatie. Dat is een van de vijf ‘Letters Of Cooperation’ (LOC’s) van het Deltalinqs Climate Program. Daarin werken we samen met leden en partners aan drie thema’s: energiemix & infrastructuur, alternatieve brandstoffen & energiedragers en circulaire haven & industrie. Allemaal met als doel een succesvolle energie- en grondstoffentransitie te realiseren. Elektrificatie is er een cruciaal onderdeel van.
René Peters werkt al 25 jaar bij TNO. Inmiddels ligt zijn focus alweer zo’n vijf jaar geheel op nieuwe energiedragers. "Of het nu gaat om biogas, waterstof of elektrificatie, ik ben betrokken bij heel wat projecten. Bij H-vision bijvoorbeeld, een project waarbij restgassen van raffinaderijen omgezet worden in koolstofarme waterstof, maar ook bij de productie van groene waterstof uit wind-op-zee in het PosHYdon-project. Indirecte elektrificatie, noemen we dat. Je gebruikt de groene elektriciteit om elektronen om te zetten in groene moleculen, waarmee je vervolgens je bedrijfsproces kunt verduurzamen. Daarbij werk ik vooral aan het opzetten van de ketens: van productie, transport en opslag tot gebruik."
Waarom ben je ambassadeur van deze LOC geworden?
"In het Rotterdamse industriecluster gebeurt al heel veel in de energietransitie maar er is nog heel veel innovatie nodig. We moeten immers van fossiele naar duurzame energie. TNO probeert innovaties naar de markt te brengen, want volgens mij hebben innovaties pas waarde als ze worden toegepast. Ik zie dat het Deltalinqs Climate Program daarin heel goed werk doet en voor mij is het belangrijk om dichtbij de gebruikers te zitten. Pas dan leer je de uitdaging en mogelijke oplossingen goed kennen.’
Wat is het belangrijkste doel van deze LOC?
"De industrie in Rotterdam zo snel mogelijk te laten overgaan op duurzame energiedragers. We zetten het hele energiesysteem op zijn kop. Van centraal geproduceerd en met grote hoeveelheden aardolie en aardgas naar duurzaam, decentraal, met wisselende opwek en tóch een stabiele energievoorziening. Dat is een enorme uitdaging, waarbij elektrificatie een grote rol speelt. Daarom ben ik ook trots op de komst van het Field Lab Industrial Electrification, waarin onder andere TNO en Deltalinqs samenwerken."
Wat vind je zelf belangrijk?
"Als ambassadeur verbind ik de innovaties met bedrijven en overleg ik met de leden en partners van het Deltalinqs Climate Program én de andere LOC-ambassadeurs over de energie- en grondstoffentransitie. Daarbij draait het om kennisdelen, uitleggen en promoten van duurzame oplossingen. En ik probeer ervoor te zorgen dat relevante kennis snel beschikbaar is voor de partijen die daar iets aan hebben."
Wat zijn voor jullie de belangrijkste uitdagingen?
"Veel bedrijven willen graag verduurzamen maar weten niet goed waar ze verstandig aan doen in de keuze voor de manier waaróp ze gaan verduurzamen. Welke technologie past het best bij hun verduurzamingsvraag? Er zijn veel technologieën in ontwikkeling maar je wilt het wel met vertrouwen kunnen toepassen. TNO kan bedrijven helpen de technische risico’s te minimaliseren."
"De grootste uitdaging is de kip-of-het-ei-discussie in de infrastructuur voor nieuwe energie. Zo ligt er bijvoorbeeld nog geen waterstof-infrastructuur in de haven. We gaan er wel vanuit dat die er gaat komen, maar hij is er nog niet. En de elektriciteitskabels liggen er wel, maar er is nu nog niet voldoende capaciteit om te kunnen kiezen voor bijvoorbeeld elektrische kraakfornuizen. Er is nog geen infrastructuur voor CO2-opslag. Tegelijkertijd staan bedrijven nú voor de vraag welk pad zij gaan kiezen om te verduurzamen. Dat is een probleem en dat lossen we alleen op door nú infrastructuur aan te leggen. Daarbij moet bijvoorbeeld het Havenbedrijf Rotterdam lef tonen, maar ook de infrastructuurbedrijven zoals Gasunie, TenneT en Stedin. Zij moeten de transitie faciliteren, ook al gaan de kosten voor de baten uit. Het is niet het duurste deel van de transitie, want dat zit bij de bedrijven zelf, dus néém dat risico nu maar!"
Heb je het idee dat er voldoende voortgang wordt geboekt?
"Ik ben best optimistisch. In de afgelopen jaren is elektriciteit uit wind-op-zee enorm gegroeid, er komt nu elk jaar 700 MW bij en dat tempo gaat naar elk jaar 2 GW erbij in de komende jaren. In 2030 moet er 21 GW op de Noordzee staan. Shell besloot onlangs om de grootste groene waterstoffabriek van Europa te bouwen, BP heeft forse transitieplannen, er is echt momentum. Ook bij de rijksoverheid en bij de EU. En dan kan het hard gaan!"